Age of absurdity

Open brief aan de universiteit Gent (en allen die het aanbelangt of interesseert) naar aanleiding van opstarten van de procedure tot uitsluiting van Dries Van Langenhove (omwille van de pano reportage over schild en vrienden)

Als gediplomeerd jurist, gediplomeerd loodgieter en iemand die wil meewerken aan maatschappelijke verandering en verbetering kon de gelijkenis met Dries Van Langenhove niet treffender dan in mijn/ons geval. En toch kan de manier waarop we in het leven staan en hoe we die verandering zien en willen bereiken op veel vlakken waarschijnlijk niet veel verder van elkaar staan.

Is er verbinding?

Read More →

Toon het als je niet staakt, maar de stakers begrijpt of wil begrijpen.
Toon het als je wel staakt, maar begrip hebt of wil hebben voor de mensen die kiezen om toch te werken.
Toon het als je denkt dat het de dag van vandaag moeilijk is om te kiezen wat het “juiste” is om te doen.

Mensen deporteren op basis van vermoedens. Als ik het goed begrijp is dat de fysieke integriteit van mensen schenden op basis van een vermoeden. Dat is dus mensen tegen hun zin vastnemen en ergens anders neerzetten (nog steeds tegen hun zin) op basis van een vermoeden. Euhm…

Ik heb het nooit echt goed begrepen wat dat wou zeggen “gewoon jezelf zijn” en de uitdrukking riep ook veel weerstand op. “Jezelf zijn” kwam over als iets dat vaststaand en duidelijk zou moeten zijn, terwijl ik mij quasi altijd (heel) verschillend gedraag en voel afhankelijk van de context, plaats, tijd, mijn gemoed, biologie en tal van andere factoren. Tot nu. Ik denk dat ik iets werkbaars en aanvaardbaar heb gevonden Dat ik “mezelf zijn” kan vatten en voelen en mijn haar niet meer gaat rechtstaan van de uitspraak. Tot ik iets beter vind uiteraard of tot andere inzichten zich aandienen.

De tijd van de voornemens komt er bijna aan en ik weet al waar ik mijn aandacht wil leggen volgend jaar.

Met verwondering zag ik in de vlucht een fragment passeren van “Ons eerste huis”. FYI: Ons eerste huis is een programma waar mensen een huis verbouwen met de (schoon)familie en tussentijds wat prijzen kunnen winnen.

In het programma tegenlicht – aflevering “Geldscheppers” namen ze gisteren een kijkje wat er met de 80 miljard gebeurt die de Europese Centrale Bank maandelijks in de economie pompt. Ik word er niet bepaald vrolijk van. Maar ik heb een voorstel.

Wat we nodig hebben of wie we willen zijn is niet altijd wat we willen doen in het moment.

This is what I want to try – who I want to be(come).
I want (you) to do whatever feels right while considering everyone and everything – possibly – affected by that as much as possible.
I want to try not to act on my judgements, but on what lies beneath – what we all have in common. I want to have and give faith in every fellow human being as much as possible.
I don’t want to win or be right, I want everybody – yes everyone, not only to make it, but to be able to have a good life. I want to help wherever possible.
I can only do so much and on top of that I will fail from time to time, but I don’t want that to keep me from trying anyhow. I want to be compassionate and patient, especially when I feel I don’t or somebody else doesn’t “deserve” it.

Lots of love.