Ik gebruik mijn facebook(feed) steeds meer om mensen en projecten te volgen die mij interesseren, intrigeren, uitdagen, informeren en inspireren. Vandaag zag ik dit artikel passeren: “I need your help. And some important changes.”  Het is een bericht vanuit het Fools with dreams project.

De man achter het project, Maarten Mellemans is iemand die blijkbaar geen genoegen neemt met het keurslijf waar zovelen van ons in “gedwongen” worden maar eigenlijk niet absoluut (soms zelfs absoluut niet) tevreden mee zijn. Dus doet hij het een beetje anders. In plaats van geld te vragen om te kunnen leven, vraagt hij hulp om te kunnen leven in ruil voor wat hij kan aanbieden. Dit om zo veel mogelijk bezig te kunnen zijn met wat hij graag doet: fotografie. Hij zet zich tegelijk wel en niet af tegen de maatschappij. Hij blijft in leven (en leeft daardoor meer in mijn ogen dan velen ooit zullen doen) ^[01]wat ik spijtig vind voor wie niet tevreden is met wat hij/zij uit het leven haalt, niet om te veroordelen op een niet zo conventionele manier, door niet (helemaal) mee te doen met wat wordt verwacht. Tegelijk staat hij wel nog in diezelfde maatschappij en maakt hij er vol deel van uit. Hij stelt zijn competenties, zijn kunnen ten dienste van wie dat wil aan de uiterst schappelijke maar niet zo alledaagse voorwaarden die hij nodig acht.

Dit project, zoals zovele andere ^[02]er zijn wel meer fools gelukkig, maar daarom niet minder speciaal, ieder op zijn manier herinnert mij aan dit artikel: “JFDI – Just fucking do it”. En hoewel dat artikel misschien niet direct relevant lijkt voor dit project of voor iedereen, omdat het over ondernemers gaat, is het een mantra dat iedereen kan helpen. Iedereen droomt en denkt soms na over manieren om het anders te willen bekijken en doen. Dat gaat altijd gepaard met de nodige twijfels, angsten, frustraties, bezwaren etc. Ik kan alleen maar hopen dat zoveel mogelijk mensen zich deze spreuk herinneren en eigen maken, er het nut van inzien en af en toe wat vaker gewoon doen.^[03]En neen, uiteraard is het geen pleidooi voor roekeloosheid en gewoon maar doen zonder plannen. Maar om te doen nadat we eigenlijk weten of voelen dat iets het risico waard is Dat iedereen de ondernemer in zichzelf wakker maakt. ^[04]Niet het standaard idee dat we soms hebben van een ondernemer. Maar in de meer letterlijke zin van het woord: Doener. Mensen die doen. Door de angst, door de twijfel, door de bezwaren heen stappen en gewoon doen. Om te ervaren, om te leren, om te proberen … om te leven. Om een zekere vorm van vrijheid en autonomie te ervaren. ^[05]die we vaak veel minder ver moeten zoeken dan we soms denken. En dat hoeft niet indrukwekkend te zijn, niet groots, niet spectaculair. Maar wel voor uzelf grensverleggend, ook al is het maar een teen over een denkbeeldige lijn dicht bij uzelf. Zonder ook de verwachting te scheppen dat alles wat we doen zal slagen. Maar met de bedoeling om te ervaren, met elke kleine overwinning of leerervaring (want dat kan elk falen zijn), dat het anders kan dan we zelf voor mogelijk achten (mogelijks onder invloed van anderen en/of de maatschappij).

Ik wil dit (en zoveel andere dingen) schrijven en delen omdat ik ook vaak moet denken aan wat ik uit dit artikel heb geleerd: “Wie goed doet…komt nooit in het journaal (en dat is een groot probleem)”. Omdat ik al een aantal van die (kleine) overwinningen  heb mogen ervaren. Overwinningen die voortkomen uit een combinatie van tijdelijke waanzin, doorzetting, toeval, inzet, hulp en geluk. Door gedeelde verhalen te horen en zien en door zelf verhalen te delen, heb ik ervaren  dat iedereen daardoor kan groeien.^[06]Hopelijk later meer daarover in een artikel over open source en eentje over waarom ik niet in competitie geloof Dat delen van kwetsbaarheid en twijfel, helpt om te zien dat het voor niemand evident is en dat eigen verdienste maar een deel is van het verhaal. Dat waar we aandacht aan geven groeit. ^[07]note: angst is vaak niet zo’n goeie raadgever Dat iedereen het anders doet en dat anders niet altijd vertrouwd aanvoelt, maar daarom niet slecht is – integendeel. Dat hulp vragen geen nederlaag is, maar tot beter kan leiden. En zeker niet in het minst: dat het anders kan dan onze beperkende gedachten vaak voor mogelijk houden.

Dus Maarten, ook al ken ik u niet, en heb ik niet direct concreet advies om iets te verbeteren aan uw project: Merci. Merci, om jouw avontuur te beleven en dat te delen. Om mensen te inspireren en hoop te geven. Laat dit berichtje mijn bijdrage zijn aan uw vraag om hulp. Om gemotiveerd te blijven. Je stelt zelf veel vragen en bent kritisch, de rest komt zeker, daar ben ik gerust in. Alles succes gewenst.
Voor mensen met interesse: check en like de facebookpagina  van Fools with dreams of neem direct contact op, denk ik dan.

Veel liefs, Pieter