Voor de mensen die niet weten wat Nuit Debout is: meer info hier (over Nuit Debout) e hier (over Nuit Debout Gent).

Vorige week eerste keer geweest (tweede week dat het werd “georganiseerd”). Veel mensen horen babbelen, veel verschillende verhalen, veel verschillende meningen (soms leuk, soms lastig om open minded te blijven, het is sterker dan mezelf). Oproep van één van de initiatiefnemers om het verhaal positief te houden waar mogelijk. Veel geluisterd en vragen gesteld in een werkgroep over het maatschappelijk belang van veganisme. Geïnspireerd. Veel plannen over bijdragen, om iets te doen. Op zijn minst een artikel herschrijven om te kunnen brengen in de mic. Paar mensen proberen warm maken om ook te komen.

Deze week: Uiteraard geen tijd om aan tekst te werken. Want ja, druk, druk, druk. (en daar hoor ik mij volgens dit artikel een sukkel om te voelen, ook dat nog.)

Gisteren: Thuiskomen op’t moment dat ik al weer weg wou zijn. Haastig wat eten naar binnen schrokken en ‘t vuil van achter mijn oren wassen. Kinderen en vrouw in de vlucht kussen. Den tram nemen. Fuck, weer te laat. Nu dan werken aan mijn tekst in een schriftje. Proberen mijn eten binnen te houden terwijl de tram zich deinend een schip lijkt te wanen. Berichtje dat mijnen neef komt, hoezé. Aangekomen om 19u20. Derde editie Nuitdebout Gent. Oef nog niet bezig. Hmm, wa minder volk dan vorige week. ‘t begint. Weer veel mensen horen babbelen. Twijfelen. Kriebels in de buik. Aarzelen. Nog eens ronddraaien. En dan toch…

De micro pakken. Weeral een momentje van een beetje kaka in de broek. Iets proberen brengen over anders reageren. Mensen af en toe zien gebaren dat ze het met mij eens zijn. (yes!) ^[01] Op NuitDebout maakt ik voor het eerst kennis met een schitterend – niet storend – gebarensysteem om uw eigen mening te kunnen duidelijk maken tijdens de redevoeringen – maar het werd blijkbaar al vaak gebruikt in het verleden. Meer info hier. Mijn draad verliezen. Hem zoeken tussen mijn papieren. Hem niet vinden. Gerustgesteld worden dat het allemaal niet zo erg is (pfieuw, merci). Gewoon doorgaan met het volgende dat totaal onleesbaar gekrabbeld op mijn blad staat. Een beetje applaus (dat iedereen krijgt die de micro ter hand neemt tot nu toe). Terug naar mijn plaats. Mijn neef die het goed en nuttig vond. Score!

Tijd voor de werkgroepen. Praten in een groep over iets waar je denkt een bijdrage te kunnen leveren of hoopt meer over te leren.
Niet altijd even concreet, laat staan concreet genoeg naar mijn goesting. Maar ik heb gelukkig al geleerd dat geduld mijn sterkste kant niet is en dat ik bepaalde zaken wat tijd moet leren geven.
Tegelijk heb ik ook al gemerkt dat ik moet focussen op het positieve om te zien wat is in plaats van mij op te jagen in wat (nog) niet is of wat beter had gekund (reminder en spoiler: perfect bestaat niet). En er was veel positiefs. Ik hoef niet uit te maken of ik links of rechts ben. (eikes, ik haat het) ^[02]Niemand denk over alle onderwerpen op dezelfde manier en ik kan iedereen aanraden om van tijd tot tijd diens eigen mening in vraag te stellen en bij te schaven waar nodig. Ik heb mensen gezien die samen kwamen en voor iets anders kozen (wat dat is, dat moet nog duidelijk worden). Voor mezelf het belangrijkste: Ik heb mogen dromen vandaag en dat ook luidop mogen zeggen. En hoewel het niets voorstelt, heeft het mij weer deugd gedaan. Ik kan het iedereen aanraden.

Veel liefs, Pieter.

Owja, mensen die zin hebben om niet meer te wachten tot ze het (laat ons realistisch zijn – niet) voor ons zullen veranderen, zijn meer dan welkom om mee te komen zelf iets te proberen ondernemen. Tis daar wijs.

Ahja en deze week uiteraard opnieuw voornemen om artikel over anders reageren te herschrijven en publiceren.

 

Interessante links:

Voor mensen die niet van politiek houden op de manier dat we dat gewoon zijn ondertussen: Basistekst van de piraten. (en ja ik voel zelf ook het probleem met “piraat” als merk om het verkocht te krijgen. Inhoudelijk verdomme niet slecht als aanzet daarentegen. Echt! (ergens linken naar basistekst van de piraten? om te tonen dat politiek zeer atypisch en apolitiek kan zijn –

Wie de wereld wil veranderen moet onredelijk, onrealistisch en onuitstaanbaar zijn.

Fotos van deze week.