Toon het als je niet staakt, maar de stakers begrijpt of wil begrijpen.
Toon het als je wel staakt, maar begrip hebt of wil hebben voor de mensen die kiezen om toch te werken.
Toon het als je denkt dat het de dag van vandaag moeilijk is om te kiezen wat het “juiste” is om te doen.

Toon het als je denkt dat het constructiever is om als mens – die wil bijdragen aan een maatschappij – te blijven babbelen en toenadering te zoeken met de ander. Toenadering dan vooral met degenen die lijken te denken dat we de uitdagingen waar we voor staan op een andere manier moeten oplossen dan we zelf verkiezen.
Toon dat twijfelen en willen luisteren niet zwak hoeft te zijn.

Toon dat je wil blijven kiezen voor verbinding, ook al lukt het soms niet, omdat dat de enige manier is om er samen iets van te maken.
Toon dat je anderen wil helpen en dat je best zelf ook wat hulp kan gebruiken om bij de les te blijven die tot een gedragen oplossing kan leiden.
Toon gerust dat het lastig is om voor deze manier te kiezen, maar dat je het toch zo wil proberen, omdat vechten en competitie ons zeker niet verder helpen op lange termijn.

Toon het vooral omdat er te weinig getoond wordt dat veel mensen voor deze manier (willen) kiezen, maar de aandacht vooral gaat naar wie hard staat te roepen met “duidelijke” (en vaak onvolledige, ongenuanceerd of zelfs onjuiste) taal.

Toon uzelf, in al uw kwetsbaarheid, omdat we daar allemaal sterker van worden.