Mensen deporteren op basis van vermoedens. Als ik het goed begrijp is dat de fysieke integriteit van mensen schenden op basis van een vermoeden. Dat is dus mensen tegen hun zin vastnemen en ergens anders neerzetten (nog steeds tegen hun zin) op basis van een vermoeden. Euhm…

Dan is het ok om je te ontslaan enkel en alleen omdat we vermoeden dat je niet presteert. Meer nog, om van je werkplek naar de deur begeleid te worden.
Dan is het ok je uit te sluiten van de ziekte-uitkering louter omdat we vermoeden dat je niet echt ziek bent.
Dan is het ok voor de brandweer om in de kazerne te blijven alleen omdat we vermoeden dat je weer aan’t overdrijven bent.
Dan is het ok om beslag te komen leggen op je goederen enkel omdat we vermoeden dat je ons nog iets schuldig bent of iets ontvreemd hebt of er stoute dingen mee gedaan hebt.
Dan is het ok om uw kinderen weg te halen uitsluitend omdat we vermoeden dat je geen goede ouder bent.
Dan is het ok om u van uw vrijheid te beroven en in de gevangenis te plaatsen enkel en alleen omdat we vermoeden dat je iets strafbaars hebt gedaan.

Dat klinkt als een faire deal. Zolang ik normaal doe, komt het wel goed, toch?^[01]Waarmee ik wil verwijzen naar de oproep om “normaal” te doen van Rutte en Rutten. Meer info. Waarop ik mij (en heel velen voor en met mij) alleen maar kan afvragen wat dan normaal is.

Ergens heb ik dan weer een vermoeden dat de macht die dit geeft wel eens misbruikt zou kunnen worden. Ik vermoed dat dat de onzekerheid is die spreekt. Gelukkig kan ik altijd nog “hout vasthouden” om ervoor te zorgen dat mij niets overkomt. Vermoed ik…

 

 

Ik ben deporteerbaar – of de lijn om het te worden is heel dun en onvoorspelbaar. Dat maakt mij en iedereen heel kwetsbaar. Niemand zou dergelijke onzekerheid moeten voelen. De manier waarop dit aan het gebeuren is, maakt dat de cirkel van onzekerheid heel snel, heel groot kan worden. Kunnen we dan nu terug normaal doen?

 

**************

Verwijdering van vreemdelingen

Dit stukje werd geschreven naar aanleiding van Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, met het doel de bescherming van de openbare orde en de nationale veiligheid te versterken.^[02]Meer info in de parlementaire stukken. Ik zal verwijzen naar de parlementaire stukken (Parl. St. hierna). Dan gaat het over dit stuk: 54k2215 – via deze pagina.

Edit 20170228, naar aanleiding van een aantal reacties, dat ik mij geen zorgen moet maken zolang ik mij (normaal) gedraag en omdat het niet voor Belgen van toepassing is.

Ik ben volledig akkoord met de stelling dat ik hierboven te kort door de bocht ga. Ik ben op dit moment niet direct kwetsbaar door deze maatregel. ‘t is er ook voor gedaan. Er zijn inderdaad nog geen regels op dit moment die mij als white privileged male Belg in het bereik brengen van de mogelijkheid om door een minister / administratie zonder voorafgaandelijke rechterlijke toetsing beperkt te worden in mijn vrijheid. Toch denk ik dat ze minder veraf zijn dan men soms doet uitschijnen.

Ik ga er van uit dat mensen die deze maatregel verdedigen dezelfde wens naar veiligheid hebben als ik en (quasi?) iedereen. Oprecht. Ik hoop tegelijk echter te kunnen tonen waarom ik mij niet voldoende veiliger voel door dergelijke maatregelen om ze te kunnen verantwoorden. Dat ik denk dat wat we inboeten veel ernstiger is dan de verbetering die mogelijks/zogezegd wordt gebracht. Versta mij dus niet verkeerd door te denken dat ik wil zeggen dat er geen problemen zijn en alles maar moet kunnen. Tegelijk hecht ik veel belang aan duidelijkheid, zekerheid, proportionaliteit en effectiviteit. Ik zie veel onzekerheid die niet te verantwoorden is en een naar mijn aanvoelen “gevaarlijk” precedent schept.

Rechtszekerheid

“Onzekerheid?”, hoor ik u vragen.

Ik verwijs graag naar het rechtszekerheidsbeginsel dat als volgt kan omschreven worden:

Het recht op rechtszekerheid houdt onder meer in dat de burger moet kunnen vertrouwen op wat door hem niet anders kan worden opgevat dan als een vaste gedrags-of beleidsregel van de overheid. Daaruit volgt dat de door de overheid opgewekte gerechtvaardigde verwachtingen van de burger in de regel moeten worden gehonoreerd. ^[03] bron – pg 27 – en ja dat is een indirecte bron, gelet op tijd, mijn excuses.

De “duidelijke” omschrijving van wat een basis kan zijn om uitgezet te worden, is het volgende:

Art 14 […] Het gedrag van de betrokkene moet een werkelijke, actuele en voldoende ernstige bedreiging voor een fundamenteel belang van de samenleving zijn. […] ^[04]Parl. St. pg. 102

Is dat duidelijk? Bestaat daar geen kans dat dit anders zou worden gebruikt dan met de goede bedoelingen waar gewag van gemaakt worden? Ik vrees ervoor. En ik heb daar mijn redenen voor ^[05]en ik ben niet de enige: “Geen tweederangsburgers in onze democratische rechtsstaat” : Op pg 27 onderaan van de Parlementaire stukken, bij de bespreking van artikel 14, staat zelfs (en ik vertaal het voor de duidelijkheid) dat ze het advies van de Raad van State hebben genegeerd omdat ze anders iemand niet zouden kunnen buitenzetten die gebruik maakt van zijn grondwettelijk recht op vrijheid van meningsuiting of vreedzame vergadering of vereniging.

Daar staat dus voor zover ik het goed lees dat de grondrechten wel eens in de weg zouden kunnen staan om te doen wat ze willen doen!^[06] En ja, soms moeten rechten tegen elkaar afgewogen worden. Maar laat ons dan toch niet doen dat we daar licht mogen over gaan.

Een pagina verder leggen ze ook uit waarom ze het adviesorgaan dat er ooit was ook niet meer willen gebruiken. Het komt erop neer dat het te lastig is voor wat ze willen bereiken. ^[07]Nu zijn er veel zaken in een rechtsstaat die het lastig maken om te doen wat een beleidsmaker wil doen. Maar daar zijn redenen voor. En zeker, er moet een evenwicht gezocht. Wel, ik ben van de indruk dat er nogal veel aan de kant geschoven wordt om iets te kunnen bereiken. Op een manier dat er geen duidelijke lijn in hoeft getrokken te kunnen worden.

Controle

Bedenk ook dat als men wordt uitgezet op basis van deze omschrijving men ook niet zomaar kan laten toetsen of dit wel volgens de spelregels is gebeurd. Of hoe ga je dat doen van op afstand met een verbod om in te reizen voor 10 jaar? Stel het u voor… u bent niet akkoord, maar u kan pas achteraf proberen om hun ongelijk aan te tonen.

We moeten ons als Belg nog geen zorgen maken voor willekeur. Maar als we hier geen probleem van maken, wie zegt dan dat er geen onduidelijke regelgeving kan komen die sommige Belgen buiten het systeem om “onschadelijk” kan maken. En zolang er dan een meerderheid is die akkoord is dat het gaat om “abnormaal” en “niet wenselijk” (of staatsgevaarlijk) gedrag, is er geen probleem, toch?

Als we daar wel een probleem zouden van maken, waarom nu dan niet?

Gevaarlijk

Dergelijke omschrijvingen als basis voor ingrijpende maatregelen sluiten voor mij aan bij het gemak waarmee zaken worden beoordeelt in normaal en abnormaal.^[08]Doe normaal of ga weg. Wat is juist normaal en abnormaal? Wie is daar de graadmeter van? Bestaat er een absoluut normaal / abnormaal zodat we dat ook zo algemeen kunnen gebruiken? Ik geloof dat niet.
“Als ik mij gedraag”, “Als ik normaal doe” is er “geen probleem”. Ik ben zeker dat we het eens kunnen worden over bepaalde gedragingen die wel of niet bijdragen aan bepaalde eigenschappen die we wenselijk achten. Maar nooit kan dat losstaan van subjectiviteit. Dat labelen als normaal/abnormaal alsof het los kan staan van context en personen, lijkt mij wederom gevaarlijk.

Ik ben het meer en meer oneens met hoe onze “democratie” werkt / ineen zit en hoe bepaalde maatschappelijke problemen bekeken worden (drugs, strafrecht, wilsbeschikking, belastingen, stedebouw, overheidsorganisatie, …) Hoe meer ik verschil met degenen die aan de macht zijn, hoe meer gevaar ik loop om als gevaarlijk /abnormaal bestempeld te worden en uiteindelijk onder een onzekere / onduidelijk regel te vallen (als ze verdergaan met een dergelijk beleid). En misschien denkt u dat u wel normaal bent, maar wat als iemand anders daar zomaar kan over oordelen?

Die onzorgvuldighed en onduidelijkheid maken mij echt bezorgd en verontwaardigd. Niet het feit dat men de maatschappij probeert te beschermen.^[09] Ik ben trouwens heel geinteresseerd in de studies die tonen dat dergelijke maatregelen de veiligheid serieus verhogen. Laat het dus duidelijk zijn dat ik nogal geloof in kijken naar wat effectief werkt. Niet op basis van buikgevoel of iets dergelijks. En dan denk ik dat er info is die mij alvast overtuigt dat de rechten die we met zo maatregelen opgeven niet in verhouding staan met de marginale/minimale veiligheidswinst, als die er al is, door de maatregel. (idem wat de privacy betreft)
Ik wil ook een bescherming van ons/anderen/alle mensen en de maatschappij. Ik ben alleen van het idee dat deze aanpassing van de wet niet gaat helpen op een verantwoorde manier.

Ik begrijp dat je het hier oneens kan mee zijn, maar dan zou ik graag begrijpen waarom dit zo goed (duidelijk en rechtszeker) zal werken en vooral noodzakelijk en proportioneel is.

Ik hoor graag wat je er van denkt.

Meer lectuur: “Uitzetten van mensen die hier geboren zijn: laten we dit zomaar passeren?” – Matthias Somers

Francken: ’26 verblijfskaarten Syriëstrijders ingetrokken’

Geen tweederangsburgers in onze democratische rechtsstaat

Francken vraagt op Twitter (en de vele andere tweets) om te tonen waar hij liegt.
Ik wil het niet per sé een leugen noemen, maar hoe moet ik “100% gevalideerd door de Raad Van State” begrijpen in dit artikel, als ik de voorbereidende werken lees?^[10]
Hoe zalig zou het trouwens niet zijn als verschillende politici wat meer konden kijken naar wat er achter een boodschap schuilgaat eerder dan te zitten antwoorden en verdedigen vanuit een strijd.