Bij het uitkomen van een artikel pro (of contra) vegetarisme of veganisme, kan je er van op aan dat de gemoederen hoog oplaaien. Cijfers en ethiek worden opgeworpen om een standpunt in te nemen en het duurt meestal niet lang voor de morele veroordelingen, scheldpartijen en bij de haren getrokken argumentaties volgen.

Social-onzin-stoppers zijn teksten die ik heb geschreven als reactie op de steeds terugkomende patronen, dooddoeners en andere onaangename processen in discussies op sociale media. De boodschap van deze stop-berichten is altijd: discussieren op een niet-constructieve manier is zinloos.

Uit dit artikel is af te leiden dat ik op zijn minst gewonnen ben om na te denken over de manier waarop we met dieren omgaan.^[01]vaak zelfs gebruiken als middel, alsof het geen expressie is van leven. Ik heb zelf al een tijdje gekozen voor een veggie dieet met bepaalde keuzes van een veganistisch dieet, ik probeer steeds begrip op te brengen voor waarom mensen die keuze niet maken, zonder ze daarom af te schieten.

Regelmatig wringt het toch als ik zie hoe de argumenten pro-veggie ^[02]ik ga vanaf hier veggie gebruiken, maar weet dat het slaat op veggie / vegan ook vatbaar zijn voor dezelfde tekortkomingen in een redenering ^[03]Link naar info over logical fallacies als degene die ze verwijten aan tegenstanders.^[04]Ik heb op zich al moeite om het voor te stellen alsof er werkelijk twee kampen bestaan, maar goed, bij gebrek aan beter.

Hetzelfde wrang gevoel heb ik wat betreft de onwrikbaarheid en gebrek aan openheid die langs beide kanten vaak worden vastgesteld, vaak enkel bij de ander in plaats van ook bij zichzelf. Het wringt nog meer als er geen ruimte lijkt om vragen te stellen bij de logische opbouw van die argumenten. Alsof kritisch vragen stellen wil zeggen dat ik sowieso niet tot dezelfde conclusie kan komen. En alsof een andere keuze maken, mij een slecht(er) mens maakt.^[05]daarover hieronder meer

Er kunnen vragen gesteld worden bij de cijfers die beide kanten van het verhaal gebruiken om hun gelijk te halen.^[06]aanleiding: Dit artikel, dat een boek bespreekt: “Meat, a benigne extravagance“, dat ik nog moet lezen, maar wel mijn volle aandacht heeft op basis van de uitgebreide korte inhoud en conclusies. Het boek lezen lijkt niet nodig voor het punt dat ik wil maken. Fouten of onvolkomendheden in een argumentatie willen niet noodzakelijk zeggen dat het argument volledig ongeldig wordt.

Voorbeeld: hoeveel meer water is er nodig voor een kilo vlees, dan voor een kilo plantaardig voedsel? Ik heb het antwoord niet. Google helpt u aan alle mogelijke varianten van cijfers. Het “juiste” / exacte antwoord  is ook quasi onmogelijk vast te stellen alsook irrelevant in mijn ogen. Er is sowieso meer water nodig voor vlees dan voor dezelfde hoeveelheid (gewicht) plantaardig voedsel^[07]Beesten eten planten (vlees dat ze mogelijks eten komt uiteindelijk ook altijd van iets plantaardig), zetten planten niet evenredig om naar eetbaar vlees en drinken water. Het netto resultaat kan dus niet anders zijn dan dat ze meer water verbruiken dan planten om eenzelfde hoeveelheid voeding te produceren. Een vegetarisch dieet heeft dus een positief effect op vlak van verbruikt water.^[08]Vanuit de redenering van vorige voetnoot. Er zijn mogelijks andere factoren die dit beinvloeden, zodat deze stelling mogelijks niet absoluut kan gehandhaafd worden, ik denk maar aan waar je woont en wat daar gekweekt kan worden dierlijk en/of plantaardig. Hoeveel water je exact (niet) bespaart en dus hoeveel effect die keuze heeft om niet (of wel) voor vlees te keizen, is afhankelijk van waar allemaal rekening mee gehouden wordt. Ik denk eerlijk gezegd niet dat het mogelijk is om de criteria voor deze vraag vast te leggen zonder dat er ruimte zal zijn voor interpretatie. Hetzelfde gaat op voor al de argumenten pro en contra die ik mij kan indenken op dit moment.

Er zijn echter ook vragen en invalshoeken die het standpunt pro-vlees kracht bijzetten. Het lijkt alleen – door de onwilligheid van sommige leden van team veggie om open te staan voor discussie – alsof toegeven dat het goeie vragen zijn en willen luisteren naar wat die stellen, gelijkstaat aan terug kiezen om vlees te eten.

Ik kan het echt eens zijn met volgende zaken zonder daarom vlees te moeten eten:
– een deel van het water dat soms wordt meegerekend bij vleesproductie bij de berekeningen uit het vorig voorbeeld, gaat niet echt verloren
– een deel van het land dat dieren kunnen gebruiken, is niet noodzakelijk bruikbaar om plantaardige voeding voor mensen te kweken
– een deel van het voedsel dat dieren kunnen eten is niet bruikbaar voor de mens
– veggie eten is niet altijd het meest verstandige vanuit het standpunt van het milieu (of op sociaal vlak for that matter)
Ondanks alle voorgaande punten, kan ik (of iemand anders) perfect verantwoorden om “team veggie forever” op mijn voorhoofd te laten tattooëren. Ik hoop alleen te mogen stellen dat de veggie keuze niet altijd (en voor mij dan ook nooit) als absoluut goed naar voor kan geschoven worden.

De onvoorwaardelijke keuze voor veggie kan ethisch verdedigd worden, vanuit het lijden van elk levend wezen. Maar ik zie niet hoe dit de andere mogelijke invalshoeken volledig en onvoorwaardelijk teniet zou doen. Het lijkt mij een discussie die niet met feiten te beslechten is.

“Is het ethisch verantwoordbaar om dieren te doden en bij uitbreiding – en heel actueel – te laten lijden om ze op te eten?” Ik heb geen principieel bezwaar, maar kies om het niet te (laten) doen. Ik begrijp sommige mensen die vinden dat het onethisch is en ik begrijp sommigen die allerhande redeneringen hebben waarom ze nog vlees eten. Ik ben het vaak niet eens met hun argumenten, maar dat belet mij er niet van dat ik – op heldere momenten, ik ben ook maar een mens – er voor bewust voor probeer te kiezen ^[09]Mijn automatische piloot is niet vrij van oordelen en slechte keuzes om die persoon niet te zien als slechter dan mezelf omwille van een andere keuze, die vanuit mijn standpunt toch minder wenselijk lijkt om een veelheid aan – volgens mij goeie – redenen. We really can agree to disagree. De ander zit niet altijd zo ver af van waar we zelf aan willen vasthouden dan we wel denken. Begrip voor de ander kan wonderen doen. Ik wil het alleen spijtig – niet slecht – vinden dat er bij mensen geen ruimte is om het lijden van de ander (in dit geval beesten) niet in aanmerking te nemen als overtuigend argument om te kiezen voor verandering.

Heb je het tot hier uitgehouden? Bedankt! Laat mij weten als er vragen, opmerkingen en/of bedenkingen zijn.